- Start
- Gemeente
- Doorgeven van Overlijden
- Wegwijzer
- Kerkdiensten
- Kerkklanken
- Agenda
- Meditaties
- Samen010
- Jongeren
- Zending
- Diaconaal project
- Roemenië reis
- Roemenië reis 2023
- Roemenië reis 2020
- Roemenië reis 2019
- Roemenie reis 2018
- Roemenie reis 2017
- Gastenboek
- Links
- ANBI
- Wet op de Privacy
- Beleidsplan College van Kerkrentmeesters Hervormde gemeente Pernis 2015-2020
- Beleidsplan Diaconie 2016-2020
- Beleidsplan 2020-2023
- Contact
6e dag.
Na een Engels ontbijt afscheid genomen van Ghita en Al. Voor we vertrokken werd de vraag al gesteld of dat we voor hem ook iets konden betekenen inzake schoenen en kleding. We hebben afgesproken dit mee te nemen naar het overleg van onze Roemenië werkgroep.
We gingen Carmen ophalen en reden daarna richting Vaslui. Onderweg zouden we nog aantal gezinnen bezoeken. Het 1e gezin was een bekende, het echtpaar probeert kinderen enthousiast te maken voor, zoals wij het noemen, zondagsschool. Deze kinderen weten helemaal niets over de bijbel, maar op een leuke manier horen zij over de grote wonderen van Onze Heiland.
Hierna gingen we naar het volgens de gezin en toen stond onze wereld even stil! Een erg klein huisje zonder stromend water en geen elektriciteit. Het toilet stond ergens buiten en in het huisje was alles vies en in slechte staat. Hier leefde een grootmoeder met 7 kinderen, de ouders waren weg op zoek naar werk en kwamen even later binnen. De grootvader leefde in hetzelfde huis in een andere kamer omdat hij dronk. Er zijn veel wijngaarden en daar stoken ze dan zelf iets van alcohol van. Een situatie die zijn weerga niet kent en het is dat we er midden in stonden want anders zou je het niet geloven. We hebben hier wat achter kunnen laten maar gingen hier met een heel naar gevoel weg. Later op die middag en de avond kwam dit gezin regelmatig te sprake.
In het volgende gezin was de situatie al niet veel beter, alleen was hier wel elektriciteit. Verder was het huis erg armoedig maar echt overal waar je kon lag rotzooi. Etensresten, afval van verpakkingen, etc
We vroegen aan Carmen wat zij er van vond, en het is een kwestie van mentaliteit. Je kan dan best wel arm zijn maar je zou toch op zijn minst moeten proberen om je huis aan kant te houden. Ook dit is een probleem in veel gezinnen.
Hierna reden we door naar ons overnachtingsadres in Vaslui. We werden ook hier weer hartelijk ontvangen en werden de 1e plannen gemaakt. Dat gaat niet helemaal zoals bij ons. Er bv de discussie of dat we de bus direct zouden uitladen of morgen. Het maakt Ron en mij niet, maar werkelijk iedereen begon zich ermee te bemoeien. Hierdoor duurde het ongeveer 30 minuten alvorens er een knop werd doorgehakt. We zouden de bus direct leeghalen. Binnen een paar minuten stonden er 7 man klaar en was de bus binnen 10 minuten leeg. De zakken kleding en schoenen worden per gezin gesorteerd en na de kerkdienst uitgedeeld.
Morgen onze 2e dag in Vaslui.
Hartelijke groet,
Ron en Bas.