- Start
- Gemeente
- Doorgeven van Overlijden
- Wegwijzer
- Kerkdiensten
- Kerkklanken
- Agenda
- Meditaties
- Samen010
- Jongeren
- Zending
- Diaconaal project
- Roemenië reis
- Roemenië reis 2023
- Roemenië reis 2020
- Roemenië reis 2019
- Roemenie reis 2018
- Roemenie reis 2017
- Gastenboek
- Links
- ANBI
- Wet op de Privacy
- Beleidsplan College van Kerkrentmeesters Hervormde gemeente Pernis 2015-2020
- Beleidsplan Diaconie 2016-2020
- Beleidsplan 2020-2023
- Contact
5e dag.
Deze dag staat in het teken van het reizen. Na het Hollandse ontbijt, pindakaas en hagelslag, namen we afscheid van Gera. We hebben haar bedankt voor de gastvrijheid en afsluitend met elkaar gebeden.
Rond 8.30 uur gingen we op pad. Niet rechtstreeks naar Suecava maar eerst naar Cluc om Carmen op te halen. Carmen is onze gids en tolk en die hebben we hard nodig. Onvermijdelijk was de ontmoeting met Helena. Afgelopen zomer is haar Virgil overleden en zij woont nu, omdat haar gezondheid niet optimaal is, bij haar dochters in Cluc. Ik zag erg op tegen deze ontmoeting maar als je elkaar in de ogen kijkt, elkaar omhelst en er tranen vloeien, zonder iets te zeggen, dan weet je dat je elkaar begrijpt. Daarna nog een tijd fijn met elkaar overal allerlei zaken zitten praten waarin Virgil centraal stond.
Na hier een groot aantal zakken met kleding te hebben ingeladen, die Helena via haar netwerk had geregeld, gingen we op pad. Ron heeft op deze rit het leeuwendeel voor zijn rekening genomen, de oversteek door de Karpaten.
Slim als hij was zocht hij een wagen uit die bijna dezelfde snelheid had als onze wagen en deze looste ons veilig over deze bergpas. Na bij het huis van Helena in Suecava nog wat de hebben uitgeladen reden we naar contactpersoon die hier nu voor ons het een en ander had geregeld.
We ontmoeten Br. Ghita en Zijn vrouw Adriana. Ook hier weer een heel verhaal, maar dat komt later nog op terug. Na een 1e kennismaking gingen we rond 21.15 uur aan tafel. Eerlijk gezegd smaakte deze maaltijd, na deze lange dag, heerlijk.
We mochten overnachten in een keurig motel en we vielen al snel in slaap. Het was een lange dag met veel kilometers, maar met toch ook wel weer een dag met mooie en bemoedigde ontmoetingen. Centraal, voor mij, toch wel de ontmoeting met Helena, die ondanks alles probeert zo goed en zo kwaad als het gaat, weer verder te gaan.
Mooi ook hoe trost ze vertelde dat ze al haar contacten had aangeboord om zoveel als mogelijk kleding en andere zaken te verzamelen.
Een bijzondere vrouw met enorm veel liefde voor haar medemens.
Morgen naar Valui.
Voor nu welterusten,
Ron en Bas.