Het is zondagochtend, we waren nu voorbereid in tegenstelling tot vorig jaar. Want in Vaslui, bij onze contactpersonen is het niet de gewoonte om koffie te drinken en voor de zondagochtendviering een ontbijt te nuttigen.

Ieder zijn gewoonte en/of opvatting…. Maar nu geen lege maag en dufheid in het hoofd: op onze kamer stiekem ons zelf meegenomen eten gegeten en koffie gedronken, gemaakt met illegaal gestookt water.

De dienst begon om 09:00 uur en was tegen 13:00 uur afgelopen.

Het kerkje zat haast vol. Net als een dag eerder kwamen er arme gezinnen uit de omgeving, die onze spullen meekregen aan het eind van de dienst.

Eerst werden er liederen gezongen. Het volume die deze mensen produceren, gaan onze Nederlandse norm voor het maximale geluidsniveau te boven. Het klinkt wel puur zo zonder begeleiding van een muziekinstrument.

Diverse sprekers gaven getuigenissen en gaven het evangelie door aan de gasten in de dienst. Ook Theo sprak de mensen toe vanuit het Matheus evangelie. Hij sprak over de 3 kerken van Pernis die Bert en Theo naar Roemenie lieten gaan om ‘presents from the Lord’ te brengen.

Er werd voor verschillende onderwerpen gebeden, soms bad iemand alleen, dan weer iedereen tegelijk. Er werd gebeden voor de kerken in Pernis, voor een veilige reis naar huis en voor onze families. Vader Lutu, bedankte de kerken in Hollanda voor wat zij hebben betekend voor Vaslui en hij gaf ons een tekst mee om in Pernis door te geven, 1 Cor 15 vers 58: Daarom mijn geliefde broeders (en zusters), weest standvastig, onwankelbaar, te allen tijde overvloedig in het werk van de Heren, wetende dat uw arbeid niet vergeefs is in de Here.

Er werd geknield, Bijbel gelezen en het Heilig Avondmaal gevierd. Alles met overtuiging en met gedreven inzet om het Woord te brengen en het te laten overtuigen. Na dienst werden de zakken met kleding en schoenen op naam uitgedeeld. Men kreeg lekkernijen zoals snoep en koek, we deelden fruit en zakken met levensmiddelen uit.

Ook weer Nijntjes voor kleintjes.

Heel mooi was het dat er voor een vrouw en haar twee kinderen werd gebeden en een zegen werd gegeven, omdat zij zichzelf die ochtend met heel hun hart aan Jezus hadden over gegeven.

Prease the Lord……

Een inspirerende dienst, waar kinderen in bijgedragen hadden. De Roemeense kinderen die vanuit Londen waren gekomen met hun ouders en ons deze week hadden geholpen met sjouwen en zingen tijdens de bezoeken, zongen hun liedjes. De emoties van verdriet en vreugde konden zonder schaamte geuit worden, zonder beperking en zonder overdrijving. Authentiek en puur, zoals het leven is in al zijn vormen.

Dit hadden we niet willen missen………

Na de middag lunch, annex ontbijt, die we rond 13:30 uur kregen, pakten we onze spullen om samen met Virgil en Helena richting Suceava te rijden.

We namen op de Roemeense wijze afscheid van Vader Lutu en zijn vrouw, van de kinderen en hun ouders. We kregen voor thuis een mud biologische (gif is slecht en duur) aardappelen mee. Om 14:30uur vertrokken we onder luid getoeter en armgezwaai.

Rond 19:00 uur weer bij Virgil en Helena in huis. Gegeten en weer eindelijk koffie gedronken. Nog wat nagepraat over Vaslui, toen snel naar bed want de wekker loopt midden in de nacht af, 03:00 uur……