Na een korte nacht en ontbijt moesten we afscheid nemen van de thuisblijvers. Bas Koert arriveerde om 03:45 uur op het vertrekadres, om ons uit te zwaaien en een goede reis te wensen. Na koffie, hugs, zoenen, handdrukken en schouderkloppen namen we afscheid van Bas, Pia en Margreeth en vertrokken we rond 04:30 uur. De reis waar we naartoe hebben geleefd en waar velen bij betrokken zijn, is begonnen.

Tegen de tijd dat we Duitsland naderden begon de opkomende zon ons tegemoet te schijnen en heeft die dag ons niet meer verlaten. Een gedachte aan de Bethlehem ster kwam in mij op, alleen de richting was anders, nu naar het oosten. Nog een belangrijk verschil was dat we de spullen niet per ezel hoefden te brengen, maar dat we dat konden doen met een dikke vette Mercedes. Deze bus is gesponsord door de firma Atlantic, Daar zijn we heel erg blij mee, want dit is geen gering bedrag en daardoor kunnen we de gekregen giften geheel ten goede laten komen aan de arme mensen in Roemenië en kunnen we ze helpen de winter door te komen.

Na diverse stops, brandstof tanken en het kopen van een vignet voor Hongarije kwamen we op onze slaapplaats aan, een klein halfuurtje rijden onder Boedapest. We werden verwelkomt door onze gastvrouw Ibolya Pottendi op de gebruikelijke Hongaarse manier, iets met 40% waardoor je je ontspannen gaat voelen en direct op je gemak bent. Zij sprak net zo goed de Duitse taal als wij, dat was dus geen probleem alleen duurde het wat lang voordat we elkaar begrepen.

Er arriveerde ook nog twee anderen en konden we overschakelen op de Engelse taal waardoor de werelden van elkaar werden geopend. Ze vertelden ons over een huis wat zij met vrijwilligers gebouwd hadden, iets zoals het Ronald McDonald huis bij ons. Met inzet van 8500 man uren, gebed en giften hopen zij het huis in april te kunnen openen. Een uniek project in Hongarije is zo door de kerken ter plaatse van de grond gekomen.

Met ons vijven hebben we gedineerd van de maaltijd die de gastvrouw had gemaakt, chinees op z’n Hongaars met gepeld fruit als dessert.

Moe van de afgelegde 1437km in bijna 16 uur, maar wel voldaan van deze eerste dag lagen we rond 23:00 uur gebroederlijk naast elkaar in het 2 persoons bed. Wel een tikkie vreemd als je anders gewend bent…..