Hervormde Gemeente Pernis

Roemenië reis 2015, eindverslag.

Zoals toegezegd zouden we nog een eindverslag schrijven.

Hierbij dan een korte samenvatting zoals wij de reis hebben beleefd.

Op maandag 12 januari vroeg vertrokken, 4.00 uur is echt vroeg! en vertrokken naar Hongarije, Boedapest, om daar te overnachten bij Ds. Thurozsy en zijn vrouw Eniko.

De volgende morgen met zijn drieën vertrokken richting Roemenie, Suecava, om van uit daar diverse gezinnen te bezoeken.

Het was goed om hier weer te zijn.

Goed om te delen wat u heeft meegegeven aan ons, en wat we als diakenen mochten brengen.

Vervelend om te horen dat in sommige dorpen, vaak in het achterland bij de grens met Moldavië en de Oekraïne, de school voor de kinderen van 14 jaar en ouder niet is geregeld.

Na je 14e jaar kan je in deze dorpen niet meer naar school en hierdoor wordt deze kinderen het recht op onderwijs en een toekomst ontnomen!

Ze helpen hun ouders waar nodig maar het is, zeker in onze ogen, geen normale situatie.

Hun hoop is gevestigd op de onlangs verkozen nieuwe president.

Als dat maar geen teleurstelling wordt!

Voor de mensen in deze dorpen is het echt een zaak van overleven!

Ze worden nergens mee geholpen, en moeten alles zelf oplossen.

Ze vertrouwen op onze Heer en Heiland, dezelfde Heer en Heiland als die wij hebben, alleen zitten we in een hele andere betere situatie.

Misschien komt het omdat wij het zo goed hebben en dat daarom ons geloof wel eens naar de achtergrond wordt gedrongen.

Alles bij de mensen die wij bezoeken is onzeker.

Hebben ze die dag wel te eten, kunnen ze de rekeningen wel blijven betalen, blijven de kinderen gezond, wat brengt de dag van morgen?

Alleen één ding is zeker, hun geloof!

Alles wat ze ontvangen komt van hun Heer en Heiland.

En alles wat er niet is of komt, dat accepteren ze.

Heel mooi om te zien, maar voor ons westerlingen ook moeilijk om te zien.

Halverwege de week nog een paar dagen in Codlea geweest.

Hier woont een Nederlandse vrouw, totaal ingeburgerd in Roemenie, en met een Roemeen getrouwd.(ondertussen ook ouders geworden van Sebastian)

Gera, want zo heet deze vrouw, zorgt in het weekend voor kinderen uit gebroken gezinnen.

 

Als de ouders zijn gescheiden, worden de kinderen niet in één kindertehuis ondergebracht maar in de diverse verschillende tehuizen.

Gera haalt deze kinderen om de 14 dagen op en bezorgt de kinderen in haar huis, genaamd Kanaan, een leuk weekend.

Ook regelt zij voor de ouderen in haar buurt regelmatig maaltijden zodat deze ouderen ook eens een gevulde maag hebben.

Mooi dat dit gebeurt, heel kleinschalig maar wel heel nuttig!

Het was fijn om samen met Ineke deze reis te kunnen en mogen beleven.

Zat ik in de voorgaande jaren op de bank van alles te vertellen, nu kunnen we elkaar aanvullen en terug kijken op een goede reis.

Het was ook weer fijn om met een predikant op pand te gaan.

Zo nu en dan kom je toch in situaties terecht waarbij het erg fijn is dat er een predikant aanwezig is.

Wij hebben Ds. Thurozsy pas een paar keer ontmoet, maar het was of dat we elkaar al jaren lang kennen.

Bij de mensen thuis waren er fijne gesprekken, maar ook in de bus.

Op zondag twee korte overdenkingen en gezongen, althans wij neuriede mee want

Ds. Thurozsy zong in het Hongaars en daar was door ons niets van te maken.

 

Het is goed om weg te gaan en mensen te bezoeken en blij te maken met wat wij mochten uitdelen.

Maar het is ook fijn, en daar zijn we zeker dankbaar voor, dat we ook weer veilig thuis mochten komen.

Zo mochten we veel delen, en dan bedoelen we niet alleen de kleding en schoenen, hoewel die zeer welkom zijn, maar ook woorden uit de bijbel.

Bij ieder bezoek werd een klein gedeelte uit de bijbel gelezen.

Eerst in het Nederlands voor onszelf, gevolgd door hetzelfde gedeelte in het Roemeens.

Aansluitend werd er dan afgesloten met gebed.

Bij het verlaten van de gezinnen die we bezochten werden wij hartelijk bedankt.

U moet dan lezen, en dat vertellen we ter plaatste ook altijd, dat u allen in Pernis en omstreken heel hartelijk wordt bedankt voor wat u voor uw broeders en zusters in Roemenie hebt gedaan.

Wat zeker ook de moeite waard is om te melden zijn de schoenendozen.

We mochten er 56 in ontvangst nemen en deze hebben we achtergelaten bij de gezinnen die we bezochten.

Geweldig om te zien hoe blij kinderen kunnen zijn met bv een bellenblaas.

 

Ook de actie van het Waterschip mag genoemd worden.

Zo’n 150 surprise eitjes mochten we meenemen en uitdelen.

Bijzonder om te zien dat de kinderen van de ene verbazing in de andere vielen.

Eerst een lekker stukje chocolade en dan ook nog een cadeautje!

 

Bij het verlaten van de gezinnen die we bezochten werden wij hartelijk bedankt.

U moet dan lezen, en dat vertellen we ook altijd, dat u alle in Pernis en omstreken hartelijk wordt bedankt voor wat u voor uw broeders en zusters in Roemenie hebt gedaan.

Het is echt geweldig wat er dit jaar allemaal weer is ingezameld, gesorteerd en ingepakt!

Hierdoor blijft deze reis zeer de moeite waard om ook in de toekomst te blijven organiseren.

 

Wij zeggen zelf altijd tegen elkaar, deze hele organisatie is een druppel op een gloeiende plaat, maar het is wel een druppel!

We willen iedereen die hier aan heeft bijgedragen hartelijk dank zeggen.

En we hopen dat we volgend jaar weer op net zoveel respons mogen rekenen als dit jaar.

Hartelijke groet, ook namens Ds. Thurozsy en Ineke,

Bas Koert.