Na een te korte nachtrust, de wekker (lees telefoon) van de dominee, melde ons om 5.15 uur "het is tijd om op te staan". Waar zijn die ouderwetse reiswekkertjes gebleven...

Gisteravond om 23.30 uur met de familie afgesproken dat het ontbijt zou bestaan uit een kopje thee en we aansluitend onderweg wel iets zouden eten.
Voor het slapen gaan nog afscheid genomen van Carmen en Simone, waarbij we hopen dat we ze binnenkort weer kunnen ontmoeten.

Zodoende zaten we om 5.45 uur aan tafel met voor ons een kopje thee. Omdat dit onze laatste ochtend samen zou zijn had de dominee voorgesteld om een stukje uit de bijbel te lezen, aansluitend een dankgebed uit te spreken over de afgelopen week, en daarna zouden wij vertrekken. Mamma  Hanuseac gooide nogal wat roet in het eten door steeds iets meer van etenswaren op tafel te zetten, hierdoor gebeurde het dat na 5 minuten de hele tafel weer vol stond met eten.

Om haar niet te teleurstellen hebben we toch nog wat kleine hapjes genomen maar toen was het toch echt tijd om te vertrekken. Na mamma Hanuseac vriendelijk bedankt te hebben voor al haar goede zorgen, en aan haar gevraagd te hebben onze hartelijke groeten te doen aan Virgil die nog aan het werk was (n.b. al twee nachten werkt hij terwijl hij overdag met ons werkt!).

De vriendin van Danny zou met ons meerijden tot Cluc en in Cluc zou Elisabeth van de Oost-Europa-Zending instappen om samen met ons onze reis te vervolgen. Elisabeth heeft een congres in Stuttgart, maar moest door een verkoudheid die tijdens het vliegen bijzonder vervelend zou aanvoelen, de reis per auto zien te maken. Aangezien wij toch die kant op moeten heeft zij gevraagd met ons mee te mogen rijden. Daarin hebben wij groothartig in toegestemd.

De reis begon met redelijk wat mist, maar naarmate we verder reden werd het weer steeds beter. Het flauwe zonnetje had plaats gemaakt voor een volle zon die heerlijk aanvoelde. In Cluc was het maar liefst 12 graden in de zon! Wat een verschil met Suceava die ochtend (-6). De reis naar Cluc duurde lang: uiteindelijk breken de wegen in Roemenië ons behoorlijk op. De vele gaten in de weg, die je moet zien te vermijden en de tweebaanswegen zorgen er voor dat je voor je gevoel niet erg opschiet. Maar gelukkig ging de klok bij de Hongaarse grens weer een uurtje terug en konden we volgens de planning rond de klok van 17.00 uur in Boekarest zijn, maar dit bleek een half uurtje later te zijn.

We werden vriendelijk ontvangen door de Fam.Thuroczy  waar we gingen eten en volgens een Hongaars gebruik moesten we eerst een glaasje "Palinka" drinken. Het was verschrikkelijk ster000000k drankje (50%) wat ons erg warm maakte maar wat de vermoeidheid versterkte. Na een goede maaltijd kwamen de verhalen van vroeger boven water. Ds Lavooij en Ds. Istvan Thuroczy hebben vroeger namelijk samen gestudeerd en dan weet je het wel: die professor, die situatie enz.

Er wordt van ons verwacht dat we morgen om 4.30 uur opstaan, het mobieltje van de dominee zal zich best wel weer melden. Onze reis gaat dan via Wenen richting Stuttgart, waar we Elisabeth zullen afzetten, waarna wij ons reis zullen vervolgen naar Nederland. We hopen morgen omstreeks een uur of 20.00 in Pernis te arriveren. Dit zou mogelijk ook later kunnen zijn in verband met de files, want die hebben we een week niet meegemaakt, wat is dat heerlijk overal te kunnen doorrijden! Of er is mogelijk een weeralarm afgekondigd omdat er een vlok sneeuw wordt verwacht en dan zal het doodstil zijn op de weg...

Morgenavond of woensdagmorgen kunt u dan ons laatste reisverslag lezen.

Met vriendelijke groet,

Bas Koert
Ds. Lavooij